dubuffet

De Franse kunstenaar Jean Dubuffet speelde een cruciale rol in de waardering voor kunst gemaakt door psychiatrisch patiënten, kinderen en autodidacten, nu ‘outsider art’ genoemd. Dubuffet noemde hun werk ‘art brut’, rauwe kunst. De primitief aandoende, onaangepaste creativiteit van hun werk inspireerde hem, net zoals het Nederlandse kunstenaars inspireerde die naar vernieuwing zochten, zoals Karel Appel. Dubuffet schonk dit portret van de Franse dichter Francis Ponge aan Het Stedelijk Museum Amsterdam, en ook Sanne De Wilde liet zich erdoor inspireren.

De Wilde: ‘Thisha contrasteert met haar zijdezachte huid met het dik-in-de-verf, met ruwe lijnen door Dubuffet geschilderde gezicht. Toen ik de huidtinten in het schilderij zag moest ik aan haar denken. Het is ook de glimlach die hen verbindt. Ik liet haar lachen, haar lichtgevoelige ogen en huid genadeloos blootstellend aan het felle licht van de flits. Toch fotografeer ik haar met en uit liefde.
Eén lach, twee blikken. Met een oog dat wegdroomt en eentje dat je recht aankijkt. Ze modelleert haar twee gezichten, het gezicht van het kind waarvan haar klasgenootjes het moeilijk vinden te geloven dat haar donkere moeder haar échte moeder is, en het gelaat van een zeldzame witte bloem die groeit en bloeit.’